De afgelopen pak ‘m beet 20 maanden waren voor mij een balanceeract. Tussen m'n hart en m'n ego. Tussen wat zeg ik wél en wat absoluut niet. Laat ik eerlijk zijn: ik kwam er niet uit. En dus zweeg ik vooral veel. Want ja, ik wil wel zien wat er gebeurt en licht werpen waar ik me uitgenodigd voel. Maar veel van wat daarin omhoog kwam, voelde niet als mijn ware stem en was duidelijk uit angst gestuurd. En niet uit liefde.
En ja, ik wil me óók uitspreken voor waar ik in geloof. Maar voor mijn eigen stem, met mijn eigen-wijze manier van zaken duiden, compassie tonen en vertrouwen geven, was even geen ruimte. Althans, dat dácht ik. In een diep innerlijk proces heb ik zo alle kanten van de angst/liefde dualiteit mogen onderzoeken en doorvoelen en op en nog dieper niveau mezelf mogen ontdekken.
In mijn vorige podcast aflevering vertelde ik over dit proces dat ik de afgelopen tijd heb mogen doorlopen en de openbaring die hieruit voort is gekomen. In deze blog ga ik hier een stapje verder in. Wat wat is nu eigenlijk liefde? Wat is nu werkelijk Liefde? Ik durf te zeggen dat als je dit begrijpt, jij een heel belangrijk puzzelstukje in handen hebt om de wereld mee te transformeren.
Dit artikel is gebaseerd op aflevering 10 van mijn podcast. Beluister de aflevering hieronder, of scroll verder om de inhoud te lezen.
Hoe het begon
De invoer van een coronapaspoort betekent dat we niet meer begrijpen wat daadwerkelijke solidariteit is. Wat daadwerkelijke Liefde is. Want vanuit Liefde, moet je iedereen kunnen includeren. Iedereen heeft zijn eigen beeld van Liefde en handelt, denkt en doet vanuit zijn eigen Liefde.
Enige tijd geleden - nog voor 3G werkelijkheid werd - hoorde ik een podcast van Isa Kriens en Floris van Waku Waku in Utrecht, waarin zij in gesprek gingen met 2 mensen die vanuit een andere kijk in de wereld staan als zijzelf. Laat ik ze Jan en Ans noemen (dit in verband met privacy overwegingen, de podcast is namelijk later op hun verzoek offline gehaald).
Jan en Ans runnen een retraitecentrum en Isa en Floris waren daar kind aan huis. Op een dag ontvingen zij een uitnodiging voor een nieuwe retreat in hun mailbox. Hierin stond dat op dit retreat alleen geprikte en geteste mensen welkom waren.
Isa en Floris begrepen het niet. Want als Jan en Ans staan voor Liefde, zoals zij (zeggen te) doen, hoe konden ze dan mensen uitsluiten? Jan en Ans echter dachten zelf dat ze juist uit liefde handelden door de ruimte veilig te houden voor iedereen.
Samen gingen de vier de discussie aan en vonden ze de ruimte om elkaars mening te respecteren en in ieder geval elkaar te vinden, ondanks dat ze het niet met elkaar eens waren.
Wat is Liefde nu écht?
Ik hoorde deze podcast (nog voor deze offline werd gehaald) en ik dacht: wat is liefde nu echt? Direct werd ik teruggevoerd naar een 1:1 sessie die ik ooit had met een klant zeer Christelijk was. Zelf had ik nooit veel met de religie, maar voelde ik wel een soort connectie met Jezus ondanks dat ik geen idee had wat dat precies was en waarom.
Toch wist ik blijkbaar genoeg om tijdens de sessie in de ruimte een energie te voelen die ik niet anders kon plaatsen dan: ‘Dit is Jezus’. Hij is hier voor haar. Om mij te vertellen dat ik haar mag vertellen dat ze Hem weer in haar hart mag sluiten. Dit gevoel had ik nog nooit eerder ervaren (althans in dit leven). Deze onvoorwaardelijke, spirituele liefde zorgde bij mij voor tranen van ontroering. Zo mooi en diepgaand voelt hij.
Liefde includeert iedereen
Toen ik dus luisterde naar de podcast, moest ik denken aan ‘wat is nou ware liefde’? Ik dacht aan dit moment met mn klant en wat ik toen had ervaren. En legde dat op de situatie nu en het gesprek tussen Isa, Floris, Jan en Ans. De redenering van Jan en Ans was: er is een gevaarlijk virus en wij staan in liefde door mensen te beschermen. Isa en Floris zeiden: dat is geen liefde, want liefde includeert iedereen.
Dus dacht ik: zou jij in theorie iedereen kunnen includeren? Want wat zou je doen als er iemand in een bomvest voor je deur staat? Laat je die net zo makkelijk binnen als je beste vriendin? Mijn ego dacht direct: Nee! Maar toen dacht ik aan de Liefde die ik voelde tijdens de sessie met mijn Christelijke klant en dacht: Ja, ware Liefde zou dit wel doen. Echte, ware Liefde zou ook die persoon in dat bomvest binnenlaten. Want die zou weten, dat op het moment dat diegene over de drempel stapt, hij direct zou besluiten om het vest uit te doen. Dan zou er geen oorlog meer zijn, geen onderlinge strijd.
Overwint liefde alles?
En zou diegene tóch het bomvest laten afgaan? Dan nog zou Liefde dat toestaan, in een volledige overtuiging van onvoorwaardelijkheid. Dan zou ze weten dat ze nog steeds het meest liefdevolle heeft gedaan wat ze kon doen. Maar zo zou het niet lopen. Want ik ben ervan overtuigd, ik heb het zelfs gevoeld, dat die ware Liefde vanuit dus die onvoorwaardelijkheid, alles kan transformeren. Zelfs het donkerste van het donkerste. Vanuit die Liefde kunnen we iedereen includeren en transmuteren. In alles. Ook zo’n virus, om maar even iets te noemen. Zo diep voelde deze. Zo transformerend.
Kun jij het: 100% Liefde voelen?
Eerlijk is eerlijk: het vraagt wel iets van ons, willen we dit kunnen doen. Namelijk dat we allemaal die Liefde 100% kunnen voelen. Dat we voor 100% in die onvoorwaardelijkheid en vertrouwen kunnen staan. En dat betekent dat we alle pijnen, onzekerheden en angsten die ons van dat vertrouwen weghouden, dienen te transformeren. Dat is geen gemakkelijke taak. Maar ik voel heel sterk dat dit precies is wat we nu met zijn allen aan het doen zijn. Of we nu willen of niet, de energie nodigt ons continu uit.
Liefde is ook: respect hebben voor elkaar
Ik voel dat het een deel van mijn taak is - en dat doe ik nu alleen al door dit verhaal met jou te delen - om mensen weer de weg terug te laten vinden naar de liefde. Hierin is het belangrijk dat ik respect heb voor de ander. Dit betekent voor mij ook dat ik respect wil hebben voor andermans proces, zelfs als ik een andere mening heb. Zo ook voor Jan en Ans.
Als je het mij vraagt, is dit wat nu van ons allen wordt gevraagd. Om respect te hebben voor elkaar. Om open met elkaar te spreken. Om oprecht te luisteren. Om eerlijk te zijn, ook over je onzekerheid. Om de ander niet te zien als vijand of potentiële bedreiging. En om de ander niet te veroordelen. Alleen zo vinden we de weg terug naar elkaar. In liefde.
We hebben werk te doen
Dit vraagt niet alleen van ons om de ander te zien en te respecteren. Het vraagt ook om onszelf te zien en te respecteren. Met alles wat er in je leeft. De mooie dingen. Maar ook de dingen die jij misschien ziet of ervaart als minder mooi.
Dit wordt nu aan ons allemaal gevraagd. Want op het moment dat jij zelf ervaart dat er onveiligheid in je systeem zit, dat je chaos ervaart, dat je je niet veilig kunt voelen ondanks alle dingen die je doet om jezelf veilig te maken, dat je voelt dat je in conflicten komt met andere mensen… Dat wil jou alleen maar laten zien: hey, het is tijd om naar binnen te gaan.
Dus ga voelen wat er werkelijk voor jou speelt en kijk daarnaar in jezelf. Je mag eraan gaan werken en jezelf opschonen van alles wat je in de angst houdt. Zo maak je ruimte voor vertrouwen, voor liefde en voor jouw ware kern. Daar waar jij jouw licht mag laten schijnen.
Want er is niets wat ons zo ver van dat licht vandaan houdt, zoveel van ons licht dimt, dan al die donkerte die we met ons mee kunnen dragen. Daarom is dit is hét moment om te reflecteren. En ik zeg dit echt met de grootste compassie. Because I’ve been there, in die grootse donkerte. Ik was mezelf volledig kwijt en heb dingen gezegd en gedaan die niet oké zijn. Die niet liefdevol zijn. Ik weet hoe onoverkomelijk het kan lijken om daar weer uit te komen.
Creëer je eigen Licht
Toch is het mogelijk om hier uit te komen. Steeds weer. Pak de verantwoordelijkheid voor jezelf en werk aan jezelf. Als jij durft te gaan kijken naar je donkerte en de laagjes gaat afpellen, kan jij een heleboel veranderen. Voor jezelf, voor de ander en ver daarbuiten.
Zo maken wij met elkaar de wereld zo veel mooier. Hoe mooi is het als we met elkaar een soort bol van Liefde op de wereld kunnen bouwen, die anderen ook weer meeneemt in de transformatie van licht naar donker? Want dat is waar die Liefde over gaat. Dat op het moment dat de donkerte daarmee in aanraking komt, het meteen het figuurlijke bomvest laat vallen en zegt: “oh fuuuuuck ik wil dit niet meer. I am ready. I am ready to surrender to love”.
Samen onze liefdevolle stem terugvinden
Ik hoop dat we met elkaar onze liefdevolle stem weer terug mogen vinden. Laten we die uitspreken en laten we onszelf zichtbaar maken. Ook vanuit die lichtheid en ook vanuit die Liefde. Want dat is wat de wereld nu nodig heeft.
En daar zeg ik niet mee dat we onze ogen moeten sluiten voor wat er niet lief is. Maar we mogen hier met Liefde naar kijken. We mogen er het Licht op schijnen vanuit de wens om een andere route te kiezen. Laten we samen ook die nieuwe wereld bouwen. Hoe? Ik weet het nog niet. Maar er zijn talloze initiatieven aan het ontstaan so trust that the path will show itself.
Bouw jij aan iets moois of ken je een initiatief dat we niet mogen missen? Deel het in de comments, zodat we elkaar kunnen vinden!
